Oei, daar valt een boterham. En ja hoor, met de besmeerde kant op het tapijt! Het is een klassiek voorbeeld van de Wet van Murphy. Maar is de kans inderdaad groter dat een boterham met de besmeerde kant naar beneden valt?

Natuurkundige Robert Matthews van de University of Aston in het Engelse Birmingham besloot het uit te zoeken. In het artikel dat hij er in 1995 over schreef in het European Journal of Physics haalt hij een aantal gangbare theorieën onderuit:

Door de boter is de toast aan de besmeerde kant zwaarder, waardoor de zware kant vanzelf onderaan landt. Klopt niet, berekende Matthews: de boter is niet zwaar genoeg om de draaiing van de toast in die mate te beïnvloeden.
De luchtweerstand van de toast wordt anders wanneer je er boter op smeert. Dat zou de rotatie kunnen beïnvloeden. Ook onwaarschijnlijk, rekende de onderzoeker voor.
De kans dat de toast met de besmeerde kant naar beneden valt is fifty-fifty. Maar… we hebben een selectief geheugen en herinneren ons alleen de keren dat de besmeerde kant beneden lag. De BBC heeft in een tv-programma 300 keer een stuk toast de lucht in gegooid alsof het een muntjes waren. Het viel even vaak met de besmeerde als met de onbesmeerde kant naar beneden. Toch was Matthews niet overtuigd. Want wanneer vliegt toast nu door de lucht als een muntje? Het was veel waarschijnlijker dat het van een tafel of een bord schoof.
Wat was er wel aan de hand? Om dat te achterhalen, berekende Matthews de draaisnelheid die een stuk toast meekrijgt als hij over de rand van de tafel schuift. Wat bleek? Die draaisnelheid is niet voldoende om de toast tijdens een val van hooguit een meter een volledige omwenteling te laten maken. Een halve omwenteling, waarbij de boter op het tapijt eindigt, was veel waarschijnlijker. Voor dit bewijs dat toast meestal met de besmeerde kant op de grond eindigt, ontving Matthews in 1996 een Ig Nobelprijs voor grappig onderzoek.

Bron: Quest

Iedere dag zijn we volop bezig met veiligheid. En daarbij hebben we te maken met veel verschillende wetten en voorschriften. Toch is er één wet die bij elke maatregel een belangrijke rol speelt: de Wet van Murphy. Nieuwsgierig waar die nu eigenlijk vandaan komt? Lees het hier!

Hoe het begon

Rond 1950 werden er proeven gedaan met G-krachten. Ingenieur Edward Murphy, een ingenieur van de Amerikaanse luchtmacht, werd gevraagd bij dit experiment te helpen. Murphy had namelijk sensoren uitgevonden om G krachten te meten, de druk die je op je lichaam voelt in een achtbaan of bij een noodstop met de auto. De proeven werden gedaan met een raketslee die met zeer hoge snelheid werd afgevuurd, om vervolgens keihard op de rem te gaan. In de raketslee zat een vastgesnoerde aap.

Het goede nieuws? De aap overleefde het experiment! Het slechte nieuws? De sensoren van Murphy werkten niet, want ze waren niet goed aangesloten. Er waren twee manieren om de sensoren aan te sluiten en ‘natuurlijk’ werd voor de verkeerde manier gekozen. Murphy zei daarop “If it could be done wrong, in all probability it would”. Een aanwezige manager hield toevallig een lijst bij van wetten, voegde deze eraan toe en noemde het de wet van Murphy. Vanaf dat moment werden voor elk experiment eerst alle mogelijkheden bedacht waarop het experiment zou kunnen mislukken….

Een wet ontstaat

Een arts van de Air Force Base stelde later in een persconferentie dat deze wet de onderzoekers in een later stadium goed van pas was gekomen op het gebied van veiligheid. Murphy’s wet verscheen in de maanden daarna in veel artikelen en nieuwsberichten en breidde zich uit met talloze varianten die zich als een inktvlek over ons dagelijks leven hebben verspreid. Edward A. Murphy leefde van 1918 tot 1990 en kon niet vermoeden dat zijn algemene uitspraak zoveel zou losmaken. In de loop van de tijd evolueerde de uitspraak in ‘als iets mis kan gaan, zal het misgaan en wel op de slechtste manier die mogelijk is.’ En daar heeft iedereen wel voorbeelden van…..

Voor welke uitspraak je ook gaat, de wet van Murphy is een vast onderdeel van ons dagelijkse werk en daarom misschien wel de belangrijkste wet op het gebied van veiligheid!